Just in Time (toch?)

De laatste dagen waren redelijk absurd, bizar en soms een beetje onwerkelijk. Toen brommer drie (de blauwe van Bart) gebracht werd keek Bert moeilijker dan ooit en nadat we het blok opengemaakt hebben konden we ook zien waarom. Een of andere malloot heeft uit de cilinder twee 'bruggen' geslepen om zogenaamd meer vermogen te krijgen. Helaas heeft die randdebiel de randen niet afgewerkt en deze vlijmscherpe randen hebben de zuiger letterlijk aan stukken gesneden. Op de foto is duidelijk te zien hoever de zuiger al versleten was. :( Ze hebben niet eens de in- en uitlaatpoorten, het spruitstuk of de carburateur aangepast dus echt veel sneller heeft ie nooit gelopen. Tja, je hebt prutsers en klungelaars en dit waren beide.

Wederom konden we Jarno een bezoekje brengen en we worden daar langzamerhand met een meewarige glimlach ontvangen. Ze zeggen nog net niet 'ik zei het toch?', maar de gezichten spreken boekdelen. Maar eerlijk is eerlijk, Jarno en zijn vader hebben ons iedere keer goed geholpen en zonder hun geduld (en voorraadkamer) hadden we dit nooit kunnen regelen.

In drie dagen dus drie brommers reviseren.. Aardige klus voor Bert dus ook hij moet zo nu en dan hulp inroepen, de tijdsdruk speelt echt niet mee.

Deze vrijdag hebben we de mazzel dat 1 brommer nu echt helemaal af is en goed loopt. Nr 2 en 3 zijn minder gelukkig. De blauwe Puch van Bart is een beetje genegeerd en wordt zaterdagochtend nog opgebouwd. Mijn rode Puch start en loopt ontzettend makkelijk, alleen blijft er een hele nare tik inzitten en ook komt er olie de cilinder in... Back to square one! Terplekke wordt een blok onder een Puch die in de voorraad staat vandaan geschroefd. Dit moet ook zaterdagachtend nog onder de rooie gebouwd worden. 2 Brommers opbouwen op de ochtend voor vertrek. Just in Time was zelden zo close.

Bert komt zaterdag extra vroeg en Ahmet gooit de werkplaats eerder open. Mark, een vriend van Bert komt meehelpen, mijn broer en ik komen ook om 8 uur en dan alle hens aan dek voor de laatste reparaties.
De streeftijd is nog steeds 12 uur vertrekken bij de voet van de Erasmus. Laten we maar het beste hopen..., maar krap is het wel.

Zonder Bert, Ahmet, zijn vrienden en alle andere behulpzame mensen bij West Wielers Scooters waren we nooit meer weg gekomen, dus van af hier: ONTZETTEND BEDANKT GASTEN!