Italia

Gisterennacht regende het echt heel erg hard, als we in een tentje gelegen hadden zouden we zo een beekje ingespoeld zijn. Wat een bizarre hoeveelheid kwam er naar beneden. Gelukkig lagen we in een bed en breakfast omdat we gestrand waren met Bart zijn brommer. Een normaal bed was een lekkere afwisseling en ook alle apparatuur is weer helemaal opgeladen. De Puch van Bart lijkt door de nieuwe afstelling ook weer goed te lopen dus vandaag willen we beide passen over; de Arlberg en de Reschen pas. De Arlberg is de eerste en ook meteen de zwaarste met stijgingspercentages van 10%. Onderaan neem ik de beide rugzakken van Georg en Bart over, dat scheelt weer een paar kilo voor de Puchjes. Maar sommige stukken blijken toch te steil voor ze en dan moet er geduwd worden. Niet door mij natuurlijk want ik kan gewoon met mijn luie reet blijven zitten en zo omhoog tuffen. Zelfs met Georg hangend aan mijn arm komt de Piaggio goed de berg op (meestal). Bovenop de Arlberg is het KOUD! 12 graden is niet veel als je vol in de wind zit. Pas 1 is gedaan. Woohoo!
De Reschenpas is eigenlijk een cookie. We blazen naar boven! Even nog getoeterd naar een Aston Martin. Die antwoord met een zwaai en een dot gas waar we stil van worden. Nice! :-D De bochten de berg op zijn echt zo cool, dat vinden de motorrijders ook en die zie je dan ook en masse. En dan naar beneden! Wat bruut, tering wat een afdaling. Prachtige bochten en voor ons een gigantische snelheid. De meeste auto's komen ons niet voorbij, alleen op lange rechte stukken kunnen ze puur op vermogen er voorbij. Grijnzend staan we beneden een beetje bij te komen als Bert van West Wielers belt om te vragen hoe het gaat. We zijn nog helemaal hyper van de afdaling dus ons verhaal is wat warrig. We zetten oh even aan voor het stuk naar Merano maar dat halen we niet, we zijn te moe van de dag. Camping, pizza en slapen. Nog zo'n 850km naar Rome dus we moeten nog flink aan de bak. Ciao!